Vraag: Hoe voel jij je bij het zien van bedelen?

Hannah, Maartje en Jiske:

Wij vonden de kindjes natuurlijk heel zielig, maar wisten tegelijker tijd ook dat we ze niet zouden helpen door geld te geven.

Je overweegt nog even brood te geven, maar dat helpt ook niet echt. Het is niet eens zeker dat het echte straatkinderen zijn. Bovendien stimuleer je bedelen met geld geven en gaat de regering er daardoor helemaal niets aan doen.

Toen we de laatste avond in Kathmandu terug liepen naar het hotel was het wel heel confronterend, want er zaten allemaal vrouwen met kinderen op kartonnetjes, ze bedelde niet eens. Ze zaten er alleen maar om te gaan slapen.

Inge:

Het grote nadeel van bedelen in deze mate is dat je echt iedereen gaat wantrouwen, terwijl de meesten het echt niet kwaad bedoelen. Het blijft gewoon heel raar en scheef dat we niet onze oude (niet te breken) broodjes afstaan aan kindjes met beentjes van 2 cm breed en het vervolgens in de prullenbak gooien. Maar het wordt steeds minder moeilijk om ze te negeren, want uiteindelijk is dat het beste.

Ivy:

Ik schrok heel erg toen ik al die bedelende vrouwen met kinderen zag. Ik had van te voren wel gehoord dat je ze eigenlijk niets mag geven, omdat je hun gedrag datn stimuleerd. Maar ik moest mezelf er echt heel erg toe dwingen om hen niet een paar roepie’s of broodjes in de hand te duwen.

Ik had zo erg de neiging om al die kindjes mee naar huis te nemen, te wassen, eten te geven en naar school te brengen. De regeringen en de koningen van Nepal doen er veel te weinig aan. Ze moeten zich meer inzetten voor hun bevoling want dat is hun toekomst.

Yolanda:

Op Durbar Squar was ik in gesprek met een Nepalese jongen. Tijdens ons gesprek kwam er een man bij ons (Hiltje, Inge, Cigdem en ik) bedelen. Ik vroeg de jongen toen, hoe de Nepalese bevolking omgaat met dat soort dingen. Omdat ik het zelf erg moeilijk vind, om met name de magere smerige kindjes te negeren en als een soort van arrogante westerling door te lopen. Hij vertelde mij dat er zoveel armoede is, dat niemand dat kan verhelpen. De mensen hier zien het wel, maar hebben zelf ook vaak te weinig om te geven.

Het grote probleem ligt bij the government. Werkloosheid is in Nepal een heel groot probleem en daarbij komt dat er alleen maar meer arme mensen bijkomen uit India (omdat de armoede daar ook heel heftig schijnt te zijn). Er wordt niets aan gedaan, er zijn teveel verschillende denkwijzen in 1 land. Een typisch geval van wel woorden maar geen daden.

Als toeristen geld geven, dan hoeft de regering niets te doen. Dus stimuleer het niet & doe wel waar je jezelf prettig bij voelt.

Hiltje

Ik vind het een moeilijke kwestie. Aan de ene kant zijn wij rijk en zij arm. Wij hebben meer dan genoeg geld om op vakantie te gaan en zij niet eens genoeg om brood te kopen om hun kinderen fatsoenlijk te voeden. Vanuit dit standpunt vind ik het niet meer dan logisch om af en toe iets te geven. Aan de andere kant heeft het geen zin om geld te geven omdat je daarmee het probleem instant houdt. De Nepaleense overheid zou het probleem van armoede serieus moeten nemen en moeten werken aan een oplossing. Door toe te geven aan bedelen stimuleer je het en is de overheid minder geneigd er wat aan te doen. Met deze reden kies ik er vaak voor bedelen te negeren. Toch grijpt het me wel aan. Het is vreselijk om te zien dat er zulke grote verschillen zijn in de wereld. Eerlijk is het in elk geval niet!