Ontmoeting met Kristen
Door: Yo
07 Juli 2006 | Nepal, Pokhara
De laatste dag in Pokhara, de puntjes moesten op de I gezet worden. En dat betekende ook dat we langs Sathi Nepal moesten om onze evaluaties in te leveren. Cigdem had ze die morgen onder elkaar gezet en op een cdje gebrand.
Donderdag kregen we te horen dat Kristen, een van oprichtsters van Sathi weer back in town was en dat zij ons graag wilde ontmoeten. Quirine kreeg haar telefoonnummer en wij moesten contact met haar opnemen om wat af te spreken, in de tijd die nog over was. Die avond is dat wegens omstandigheden niet meer gelukt, maar vrijdagmorgen heeft Hans gelijk gebeld.
Vaag gesprek, geen bereik, ze was net weg.
Vrijdag 15.45 uur, telefoon. Om 16.00 uur bij Sathi zijn, want Kristen is er en wil jullie graag zien!
Het was een enorm inspirerend gesprek voor ons allemaal. Kristen kwam 7 jaar geleden in Pokhara als een toerist en zag de barre omstandigheden van veel kinderen. Samen met een Ierse toeriste wilde ze er wat aan doen. Samen zijn ze in alle valkuilen gestapt waar je in kunt stappen als weldoener, maar inmiddels hebben ze iets prachtigs op de rails.
Ze is 3 mnd in Amerika om geld te verdienen voor Sathi en voor het leven in Nepal (waar ze ook nog voor 2 jongeren zorgt, die ze van de straat heeft gehaald). De overige 9 maanden is ze in Nepal, om goed te doen.
We zijn heel blij dat we haar ontmoet hebben en weten nu helemaal zeker, hoe belangrijk het is om geld te geven. Want dat is de manier om stichtingen als Sathi hun goede werk te kunnen laten voortzetten. In Nepal worden spullen aangeschaft (dus die mensen worden er beter van), er kunnen meer mensen bereikt worden met minder geld. En Sathi weet wie wat nodig heeft, omdat dat van te voren overlegd wordt.
Helemaal top en wij zijn erg trots dat wij met zo'n goede en mooie stichting hebben mogen samenwerken.
Donderdag kregen we te horen dat Kristen, een van oprichtsters van Sathi weer back in town was en dat zij ons graag wilde ontmoeten. Quirine kreeg haar telefoonnummer en wij moesten contact met haar opnemen om wat af te spreken, in de tijd die nog over was. Die avond is dat wegens omstandigheden niet meer gelukt, maar vrijdagmorgen heeft Hans gelijk gebeld.
Vaag gesprek, geen bereik, ze was net weg.
Vrijdag 15.45 uur, telefoon. Om 16.00 uur bij Sathi zijn, want Kristen is er en wil jullie graag zien!
Het was een enorm inspirerend gesprek voor ons allemaal. Kristen kwam 7 jaar geleden in Pokhara als een toerist en zag de barre omstandigheden van veel kinderen. Samen met een Ierse toeriste wilde ze er wat aan doen. Samen zijn ze in alle valkuilen gestapt waar je in kunt stappen als weldoener, maar inmiddels hebben ze iets prachtigs op de rails.
Ze is 3 mnd in Amerika om geld te verdienen voor Sathi en voor het leven in Nepal (waar ze ook nog voor 2 jongeren zorgt, die ze van de straat heeft gehaald). De overige 9 maanden is ze in Nepal, om goed te doen.
We zijn heel blij dat we haar ontmoet hebben en weten nu helemaal zeker, hoe belangrijk het is om geld te geven. Want dat is de manier om stichtingen als Sathi hun goede werk te kunnen laten voortzetten. In Nepal worden spullen aangeschaft (dus die mensen worden er beter van), er kunnen meer mensen bereikt worden met minder geld. En Sathi weet wie wat nodig heeft, omdat dat van te voren overlegd wordt.
Helemaal top en wij zijn erg trots dat wij met zo'n goede en mooie stichting hebben mogen samenwerken.
-
10 Juli 2006 - 10:41
Anne-margriet:
Ha Hans,
Hier een berichtje uit Vlaardingen. Echt gaaf wat jullie daar allemaal doen, het kijkt me wel moeilijk om straks weer van al die mensen afscheid te nemen.
Voel je je al geroepen om daar in de toekomst te gaan werken?
Zit er soms ook iemand van de meiden uit Vlaardingen bij , volgens mij ken ik 1 van die meiden.
Wanner is jullie missie afgelopen?
Van deze missie zal je nooit spijt krijgen, en we zijn benieuwd naar alles wat jullie zoal doen .
groetjes van alle van Hoorntjes. Kijk uit voor een zonnesteek he
-
10 Juli 2006 - 14:30
Quirine:
Hallo Anne-margriet. Ik ben 1 vande meiden uit vlaardingen, of eigenlijk de enige meid uit vlaardingen in onze groep ;)
Weet even niet waar ik je van zou moeten kennen, maargoed, dan weet je wat :)
Groetjes Quirine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
