Bedelen

De mensen die in Rotterdam altijd op straat bedelen, vond ik vaak makkelijk te negeren.
Hierin in Kathmandu dacht ik dat net zo makkelijk op te lossen.
In eerste instantie keken wij wel wel even raar op van de bedelaars, maar zetten we wel al snel een stalen gezicht op om door te kunnen lopen. Dat werkte goed, voor even....

Totdat zij om mijn aandacht te krijgen, mij echt aanraakten en aan me trokken.
Dan komt het ineens zo close, valt niet meer te negeren.
Ik bedenk me elke keer maar dat ze hun "vak" goed kennen, daar word ik wat harder van.
Laatst stelde ik mij voor aan iemand, en hoorde een bedelaarster mijn naam.
Ze noemde mij daarna telkens bij mijn naam, en dat speelt echt op je gevoel.

Ik weet dat het goed is hoe we het oplossen, anders gaat de Nepalese regering er nooit iets aan doen, Maar het blijft moeilijk.
Ik hoop dat ik er niet teveel mee blijf zitten, want het werkt gewoon echt niet....

Liefs Quirine.